Schoolreisje voor volwassenen

Anouk Vleugels – tweedejaars student over het belang van filmfestivals

“Waarom hebben we voor IFFR eigenlijk geen Airbnb geregeld?” vroeg een van mijn klasgenoten toen we in De Doelen zaten te wachten op de start van Tiger Shorts. Goede vraag. Dat hadden we als eerstejaars namelijk wel gedaan tijdens Go Short in Nijmegen (één huis, drie slaapkamers, twaalf korte films en heel veel bar dancings) en was een daverend succes. Vanwege het schoolreisje-voor-volwassengevoel, zeker, maar ook omdat je een filmfestival toch anders beleeft als je niet meteen naar huis gaat zodra je film is afgelopen.

Netwerken is belangrijk in de filmindustrie, en festivals bieden die mogelijkheid: of het nou gaat om een geplande masterclass of een toevallig biertje aan de bar. Daarom is het bezoeken van filmfestivals een vast onderdeel van het curriculum op de Scenariovakschool. Zo hebben we op Go Short ideeën gepitcht tijdens speeddates met producenten (één van ons heeft toen een producent aan de haak geslagen waarmee ze nog steeds contact heeft) en hadden we op IFFR een Q&A met Monique van Kessel, producent en oprichter van Make Way Film. Tip van Monique: kom niet aanzetten met een leuk idee op een half kantje, maar stuur haar een mooi uitgewerkt deck waaruit blijkt dat je hebt nagedacht over je personages, je doelgroep, de urgentie van je verhaal en het thema.

Andere tip: fake it till you make it. Voor haar is het balletje gaan rollen nadat ze een trailer had gemaakt voor een (niet-bestaande) zwembad-horror die zich zou afspelen in Tropicana. Het filmpje ging viral op sociale media, en Monique kon aanschuiven voor een radio-interview om over het project te praten. Die film is er uiteindelijk nooit gekomen, maar Monique had wel een voet tussen de deur – en het laatste zetje om haar productiebedrijf te beginnen.

En tot slot: spreek eens af om koffie te drinken, maak een praatje op een borrel (waarbij je bij voorkeur niet meteen begint te pitchen) en probeer een relatie op te bouwen. Monique, net als de meeste mensen, gaat liever in zee met een maker die ze al kent, en leuk vindt, dan met iemand die ze nog nooit heeft gesproken. Klinkt allemaal heel logisch, en stiekem weten we dit ook wel, maar netwerken blijft voor veel makers een noodzakelijk kwaad – dus elke schop onder onze kont is welkom. Volgende borrel toch maar weer wat praatjes maken. En misschien een heel klein beetje bluffen.